Paciorkowce - Streptococcus

Streptococcus pyogenes (Paciorkowiec ropny, beta-hemolizujący)

Bakteria może wywoływać anginę oraz rzadziej: zapalenie węzłów chłonnych, liszajec, różę, zapalenie naczyń limfatycznych, ucha środkowego i inne. Szczepy wytwarzające toksyny mogą powodować płonicę, paciorkowcowy zespół wstrząsu toksycznego czy martwicze zapalenie powięzi. Ze względu na podobieństwo antygenów bakteryjnych do niektórych antygenów występujących w organizmie ludzkim istnieje zagrożenie, że wytworzone przeciwciała przeciwko bakteriom zaczną reagować z własnymi tkankami i dojdzie do rozwoju takich chorób autoimmunologicznych jak choroba reumatyczna i kłębuszkowe zapalenie nerek. Niszczenie własnych narządów rozpoczyna się typowo w około 2 tygodnie po przebytym zakażeniu gardła. Wyeliminowanie bakterii nie oznacza zaprzestania wytwarzania autoprzeciwciał przez organizm.

Streptococcus agalactiae

Kolonizuje przewód pokarmowy oraz układ moczowo-płciowy osób dorosłych. Ze względu na bliskie sąsiedztwo cewki moczowej i pochwy, bakteria obecna jest często w drogach rodnych kobiety. Może mieć to tragiczne skutki podczas porodu - przyjmuje się, że drobnoustrój ten zajmuje drugie miejsce (po koagulazo-ujemnych gronkowcach) wśród czynników etiologicznych bakteriemii u noworodków. Czynnikami sprzyjającymi zakażeniu podczas porodu obok kolonizacji pochwy, jest poród przedwczesny, niskie stężenie przeciwciał przeciwko bakterii w surowicy u matki oraz poród trwający dłużej niż 18 godzin (dłuższa ekspozycja noworodka na bakterię). Poza sepsą bakteria wywołuje często zapalenie płuc, prowadzące do ostrej niewydolności oddechowej oraz zapalenie opon mózgowych rozwijające się typowo 1-3 tygodnie po porodzie. Jest czynnikiem etiologicznym infekcji u kobiet po porodzie. U pozostałych powoduje zakażenie wyłącznie przy osłabionej odporności (zakażenia oportunistyczne).

Streptococcus equisimilis

Powoduje infekcje gardła (podobne jak S.pyogenes).

Streptococci viridans

Paciorkowce zieleniejące. Większość szczepów odpowiedzialnych za powstawanie próchnicy.

Streptococcus pneumoniae (Dwoinka zapalenia płuc, pneumokok)

Wbrew swojej nazwie bakteria może wywoływać różnego rodzaju zakażenia inne niż zapalenie płuc, w tym ostre zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie szpiku, septyczne zapalenie stawów, zapalenie wsierdzia, zapalenie otrzewnej, zapalenie osierdzia, tkanki łącznej i ropień mózgu. Sama obecność bakterii w górnych drogach oddechowych nie świadczy jeszcze o chorobie, ze względu na częstą bezobjawową kolonizację (zwłaszcza u dzieci). Współtowarzyszące lub niedawno przebyte zakażenie rhinowirusem lub adenowirusem sprzyja adhezji bakterii do nabłonka. W przeciwieństwie do paciorkowców grupy A, gdzie tworzą się czasami autoprzeciwciała przeciwko m.in. zastawkom serca, przebycie zakażenia pneumokokami nie powoduje długotrwałych konsekwencji przebytej infekcji. Wyjątkiem jest uszkodzenie tkanek podczas zapalenia.

Skuteczna diagnoza oraz usuwanie wszystkich gatunków Paciorkowców możliwe są w naszym gabinecie - Futura Medica - Biorezonans Kraków.